Frankrijk sessie, Sander & Rogier

Deel 2

Kort nadat Sander vertrokken was besloot ik om mijn hengels wat te verleggen en wat nieuwe stekken aan te voeren om ze later in de week te gaan bevissen. Toen ik eenmaal terug was op de stek hoorde ik de portofoon over gaan, het was Sander en hij had goed nieuws. 3 vissen gevangen allen boven de 15 kilo en dat in 2 uur tijd. Dat beloofde nog wat voor de komende nachten. En zo zie je ook maar weer dat de zoektocht naar karper vaak word beloond. Ik feliciteerde Sander en plofte daarna neer op me stoel. Ik begon mezelf af te vragen of ik hier nog wel goed zat of dat ik ook beter kon vertrekken naar de andere kant. Uiteindelijk besloot ik te blijven en me te concentreren op de komende nacht, ik vaarde de 4 lijnen opnieuw uit en genoot daarna nog even van de eerste zomerstralen van het jaar.

Midden in de nacht werd ik gewekt door een krijsende delkim,

Snel de lieslaarzen aan en de boot in. Eenmaal boven de vis begon het gevecht, de karper bleef rustig over de bodem cruisen en al snel had ik het gevoel dat het om een van de betere vissen ging. Na wat meer druk te zetten kwam de vis langzaam naar boven en was het gevecht eigenlijk alweer voorbij, voordat ik het wist zat de karper veilig en wel tussen de mazen van het net en kon de terug reis beginnen, na enkele minuten kwam ik aan op de stek en zette alles klaar voor het weeg ritueel. Toen ik de schub karper aan de weger hing klapte de naald meteen door de 25 kg grens en bleef stijf staan op 25,2 kg. Ik deed een vreugde dansje en zakte de vis veilig weg om Sander te informeren over de vangst. Enkele uurtjes later kwam Sander over varen om de vis te fotograferen. Na een hele reeks foto’s zette ik de gigantische schub terug in haar element. Voor mij kon de sessie niet meer kapot.

Toen ik even later met Sander mee terug liep naar zijn boot vertelde hij mij dat die wederom ging verkassen. Hij had al een tijd geen vis meer gezien en de laatste vis die hij had gevangen lag 24 uur eerder ook al op zijn onthaakmat. Hij zag een stuk verderop wat karpers springen en besloot daar in de buurt te gaan vissen. Nadat ik terug liep naar mijn stek hoorde ik in de verte het geluid van een optonic. Snel rende ik naar de desbetreffende hengel en sprong in de boot. Eenmaal boven de vis was het al te laat. Een grote bal wier kwam naar boven waar helaas geen karper in verpakt zat.

Binnenkort het laatste deel.

Frankrijk sessie, Sander & Rogier

Deel 1

Eind Mei gingen Sander en ik voor een week richting Frankrijk om de karpers eens te belagen. Sander had al goede vangsten geboekt op dit water maar toch miste er nog enkele mooie exemplaren in het fotoboek, dus pakte we de auto vol en vertrokken s’ochtends vol goede moed richting zuiden. Na een voorspoedige rit kwamen we aan bij het water en het lag er super bij. Na enkele stekken te hebben bekeken hadden we onze keus gemaakt. We begonnen samen op 1 stek, Sander rechts en ik links. We zouden dan na enkele dagen kijken hoe de vangsten waren en verkassen indien nodig. De eerste nacht verliep op enkele piepen na rustig. De piepen werden veroorzaakt door poison chat. Deze dwerg meervallen vreten in een mum van tijd je hele stek leeg inclusief je haakaas. Al snel verpakte we ons aas in een baitskin om de dwerg meervallen geen kans te geven om het haakaas er vanaf te eten. Nadat ik de lijn opnieuw had uit gevaren kreeg ik binnen een uur een aanbeet op mijn hengel. Na een korte heftige dril kon ik de eerste vis landen. Een schub die op knallen stond, En de weger liet trillen op 16,5 kg. Zo de eerste vis was binnen en meteen een 30er dat is wel een lekkere binnenkomer. Aan Sanders kant bleef het angstvallig stil ook na de 2^e nacht nog geen teken van leven. Toen Sander met de boot op onderzoek was kreeg ik me 2^e aanbeet. Snel de boot in op weg naar de vis, van afstand had Sander gezien dat ik een aanbeet had en kwam er ook aanvaren, beide zagen we al dat het om een groter exemplaar ging. Na een lange zeer krachtige dril gaf de spiegel zich eindelijk gewonnen, de unster gaf precies 19 kg aan en na enkele foto’s gaf ik de vis haar vrijheid  terug. Tot nu toe ging alles volgens plan. Alleen Sander zat in dubio, verkassen of niet? Na overleg besloot hij nog 1 nacht te proberen en anders te verhuizen naar de andere kant van het water. De 3^e nacht verliep geluidloos en in de ochtend pakte sander de boel in om te vertrekken naar een nieuwe stek.

Binnenkort deel 2